Vandaag wordt door Provinciale Staten de Perspectiefnota 2022 besproken. Hieronder de inbreng van Maarten Everling in de eerste termijn:
Inleiding
Voorzitter. Ik ga in herhaling vallen, maar ter geruststelling van de heer Smeulders: onze moties die we vandaag indienen zijn gloedje nieuw. Maar goed, herhaling dus. Tegelijkertijd ken ik als voormalig docent ook de kracht van herhaling. Maar voorzitter, wat ik bedoel is: PS en GS, kies nu eens! Want toen onze fractie de perspectiefnota doorspitte bekroop ons wederom het gevoel: wat willen we toch veel en wat doen toch weinig. En dat laatste komt echt door het gebrek aan fundamentele keuzes. Op het gebied van landbouw bijvoorbeeld. Wij willen het meest duurzaam zijn, maar ook het meest concurrerend. Maar tegelijkertijd moeten we ook op hightech het meest innovatief zijn. We moeten mega veel woningen bouwen. En natuur moet tegelijkertijd ook allemaal beter worden. We willen dus wonen, leven, recreëren en werken. En het liefst allemaal van alles het ‘beste’ of ‘meeste’. Maar hoe moet dat samengaan dan? Door alles te willen en geen keuzes te maken, doe je alles een beetje en eindig je uiteindelijk met niets. Geen duurzamere landbouw. Geen zogenaamde ‘concurrerende’ positie. Geen betere natuur. Geen woningen. Voorzitter, dit van alles ‘meer’ willen leidt uiteindelijk tot niets. De enige keus die nu eigenlijk gemaakt wordt, is het vasthouden aan de oude politiek.
Lees verder
