Noord-Brabant

De meeste megastallen staan in Brabant, kopten de kranten deze week. Klopt. Helaas wel. Met het provinciebestuur van Brabant proberen we die tegen te houden. Op verzoek van heel veel Brabanders die zich logisch en terecht zorgen maken over hun gezondheid, de kwaliteit van hun leefomgeving, dierenwelzijn, natuur, milieu. Ook steeds meer boeren willen helemaal niet zoveel vee houden in zulke grote stallen maar hebben het idee dat ze niet anders meer kunnen om het hoofd boven water te kunnen houden. Het gaat overigens niet alleen over hele grote stallen met heel veel kippen, varkens en koeien maar ook en vooral om meerdere kleinere stallen dicht bij elkaar, met daarbij nog andere veegerelateerde bedrijven zoals mest- en veevoerfabrieken.

Na overleg met Brabantse melkveehouders rijzen vragen over de Brabantse Zorgvuldigheidsscore Veehouderij (BZV). Melkveehouderij is in zijn aard extensief. De roep van de samenleving is om allerlei redenen om zuinig te zijn op extensieve veehouderij en niet op te schalen naar intensivering. Dat is ook officieel Brabants beleid. Bij het doorlopen van de BZV voor een standaard melkveebedrijf met eigen grond voor mestafzet en teelt van eigen voer valt op dat de BZV gericht is op de intensieve sectoren. Het lijkt erop dat het op intensieve wijze houden van melkvee de enige manier is om als melkveehouderij punten te scoren. Dat is beslist niet waar de gemiddelde melkveehouder naar toe wil maar het provinciebestuur van Brabant en de Brabantse bevolking ook niet. Enkele punten uit de BZV ter illustratie: