Vee in brabant: aflevering zoveel
Vee in brabant: aflevering zoveel
Gisterenavond, in de staart van de langste Statenvergadering sinds twintig jaar, heeft het provinciebestuur van Brabant (Gedeputeerde Staten als dagelijks bestuur en Provinciale Staten als de controlerende volksvertegenwoordiging) een zogenaamd voorbereidingsbesluit genomen om vanaf nu ongewenste, onduurzame bedrijfsontwikkelingen van veehouderijen te voorkomen. Binnenkort volgt nog een besluit over de manier waarop we met de Verordening Ruimte -het enige provinciale bestuursmiddel daarvoor- boeren kunnen motiveren en steunen richting ecologisch, economisch en maatschappelijk verantwoord vee houden. Intussen blijft de markt (dat wil zeggen de multinationals en supermarktconcerns) alle pogingen van overheid, boeren en burgers om gezamenlijk tot een verstandige voedselproductie frustreren en saboteren.
Het Verbond van Den Bosch deed onder leiding van ex-Viontopman van Doorn namens de marktpartners vrijwillige toezeggingen voor 100% duurzaam vlees in 2020. Maar die partners zelf zeiden onlangs in een gesprek op mijn initiatief met Provinciale Staten van Brabant dat die afspraken onder druk waren gemaakt en dat er niks van terecht gaat komen. CEO van Doorn blijkt inmiddels de genius achter de teloorgang van vleesverwerker Vion (ooit de hoop van Brabantse boeren in bange dagen) maar dreigde vorig jaar de Brabantse politiek zich vooral niet met de markt te bemoeien.Een hoogst arrogante, kwalijke en domme dreiging waar behalve ik ook anderen het nodige over hebben gezegd.
Als Provinciale Staten hebben we ook de supermarkten zoals AH en Jumbo uitgenodigd maar tot nu toe hebben die de uitnodiging met diverse zwakke smoezen niet geaccepteerd. Blijkbaar vinden ze dat “de markt”, bedrijven dus, geen verantwoording schuldig zijn aan de maatschappij. Tegelijkertijd blijven ze echter hun boerenleveranciers een steeds lagere opbrengstprijs betalen zodat ze zelf hun prijzenoorlogen met elkaar niet hoeven te bekostigen.
Dat moet echt anders. Boeren moeten veel meer betaald krijgen voor het werk dat ze doen en de producten die ze leveren. Dan hebben ze niet alleen bestaanszekerheid maar kunnen ze ook de omschakeling naar een gezond duurzaam voor de omgeving en samenleving acceptabel bedrijf betalen zonder te zijn overgeleverd aan de banken, nog zo’n ketenpartner die alleen aan de eigen centen denkt zonder maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen. Tijd dat we als consumenten onze gezamenlijke macht gaan uitoefenen en alleen nog maar gezond geproduceerde spullen gaan kopen die de boeren een eerlijke prijs opleveren. Met deze boodschap aan de multinationals en supermarktketens: “Wie niet horen wil, moet maar voelen!”
Door: SP Statenlid Veerle Slegers
https://veerleslegers.sp.nl/weblog/
- Zie ook:
- Landbouw in Brabant