Noord-Brabant

Afgelopen vrijdag zeiden Provinciale Staten ja tegen het natuurakkoord van staatssecretaris Bleker. De SP heeft daarmee ingestemd: Het was namelijk de enige manier om in Brabant baas te blijven over de eigen natuur, ook al heeft Bleker het natuurakkoord op een bestuurlijk onbehoorlijke manier de provincies door de strot geduwd. Natuurlijk heeft de SP in de Tweede Kamer en in alle provincies voortdurend geprobeerd om de ongelooflijk schadelijke €600 miljoen natuurbezuinigingen van het kabinet tegen te houden. Een meerderheid van de Tweede Kamer (VVD, CDA en PVV) zorgde er echter voor dat deze bezuiniging toch door gaat. Voor de provincies restte niets anders dan in te stemmen met de niet-financiële onderdelen van het akkoord die in elk geval nog behoud van zeggenschap over de eigen natuur regelen. Afwijzing van die onderdelen had betekend dat niet Brabant maar Bleker de baas zou worden over de Brabantse natuur en dat we duizenden hectare natuur plus miljoenen euro’s hadden moeten inleveren aan het Rijk. Beter een half ei dan een lege dop dus.

Over het akkoord is veel te doen geweest de afgelopen maanden. Het is het resultaat van langdurige en moeizame onderhandelingen tussen een afvaardiging van de twaalf provincies en de staatssecretaris- is in feite een decentralisatie, een overheidstaak die van de landelijke overheid naar de provincie gaat. De Wet Investeringen Landelijk Gebied vervalt en de provincies worden verantwoordelijk voor de Ecologische Hoofdstructuur (de ruggengraat van de Europese natuur en biodiversiteit), voor beheer en aanleg van natuurgebieden. Bleker wil vooral bezuinigingen en de overheid minder belangrijk maken en hevelt natuurbeheer dus naar de provincies zonder de benodigde middelen (geld). Dat is schandalig, maar het is wel de realiteit.

Over de €600 miljoen bezuiniging besliste niet het provinciebestuur maar de Tweede Kamer. Die bezuiniging was dus een voldongen feit voor alle provincies. Afwijzing van het natuurakkoord en dus van de decentralisatie zou betekenen dat Brabant niet de zeggenschap krijgt over de eigen Ecologische Hoofdstructuur en de overige natuur, maar dat het Rijk (dus Bleker) er verantwoordelijk voor wordt. Bleker zou onmiddellijk ongeveer 6000 hectare aan natuurgebied die Brabant nu heeft in de verkoop doen. Dat zou betekenen dat natuurgebieden weer maïsvelden worden. Ook zou Bleker voor Brabant gaan bepalen hoe de Ecologische Hoofdstructuur er komt uit te zien. Onder Bleker zou Brabant slechts ongeveer 8000 hectare EHS overhouden.

De SP heeft samen met VVD en CDA in het provinciale bestuursakkoord afgesproken om de hele Ecologische Hoofdstructuur af te maken, bezuinigingen of niet. Brabant is de enige provincie waar dat is afgesproken. We moeten daar noodgedwongen langer over doen, maar op grond van ons bestuursakkoord gaan we niet 8000 maar ongeveer 23.000 hectare EHS aanleggen. En er worden geen gronden verkocht. Deze ambitie verwezenlijken lukt alleen als Brabant daar ook de bevoegdheid toe krijgt. En dat is nou precies de reden waarom de SP ervoor kiest in te stemmen met het natuurakkoord. Kortweg: Het is een akelig akkoord dat staatssecretaris Bleker op een bestuurlijk onbehoorlijke manier heeft afgedwongen. Maar door het akkoord te verwerpen wordt Bleker de baas en worden kwantiteit en kwaliteit van de Brabantse natuur enorm aangetast.

SP-Kamerlid en woordvoerder Ecologie Henk van Gerven heeft met een deel van de oppositiepartijen in de Kamer vergeefs geprobeerd de natuurbezuinigingen tegen te houden: Regeringspartijen VVD, CDA en gedoogpartner PVV stemden ermee in. Het bestuur van bijvoorbeeld Limburg heeft in haar bestuursakkoord staan dat Limburg de Ecologische Hoofdstructuur niet gaat afmaken. Logisch en terecht dus dat de SP-fractie in de Limburgse Staten dit natuurakkoord verwerpt. Als de SP in Brabant het natuurakkoord zou afwijzen, dan wordt het voor het Brabantse provinciebestuur feitelijk onmogelijk om een goed natuurbeleid te voeren. Het is nota bene een SP-bestuurder (Johan van den Hout) die in Brabant verantwoordelijk is voor het natuurbeleid.

Ook al is Bleker’s natuurakkoord een akelig kabinetsdictaat en een enorme bezuiniging: Ermee instemmen is uiteindelijk de enige manier voor Brabant, hoe onrechtvaardig dat ook is, om de baas te blijven over de eigen natuur en zelf te kunnen beslissen op welke manier we die vergroten, versterken en beschermen. Een kwestie van: beter een half ei dan een lege dop. De SP levert de Brabantse natuur en leefomgeving liever niet uit aan de grijpgrage vingers van Bleker. En intussen gaat de SP overal door met het bestrijden van dit destructieve kabinet.