Noord-Brabant

Al die ophef over varkensflats en megastallen: CDA- gedeputeerde Paul Rüpp vindt het maar ‘onge­past’. Als het aan hem ligt, komen er volop megastallen in Brabant. Tijd voor een ander geluid uit de provincie.” Eerder publiceerde het Brabants Dagblad een opiniestuk van SP-Statenlid Veerle Sleegers.
Mammoetbedrijven maken Brabants platteland kapot
Het is ongelooflijk dat de provincie luchtig doet over megestallen

door Veerle Slegers
Al die ophef over varkensflats en megastallen: CDA- gedeputeerde Paul Rüpp vindt het maar ‘onge­past’. Als het aan hem ligt, komen er volop megastallen in Brabant. Tijd voor een ander geluid uit de provincie.
Rüpp noemt een betere toekomst voor de landbouw en leefbaarheid van het landelijk gebied als doelen van de Reconstructiewet. Het is echter zeer de vraag of megastal­len het Brabants platteland leef­baarder maken. En of varkensflats boeren echt een betere toekomst bieden. Niet alleen de milieubewe­ging maar steeds meer boeren zelf verzetten zich tegen de gevolgen van de industrialisatie van de land­bouw en de voedselverwerking. Doordat een handjevol banken be­paalt welke boer mag uitbreiden of vernieuwen en op welke voor­waarden. Want winstgevendheid is belangrijker geworden dan voed­selkwaliteit of het welzijn van mensen en dieren. Investeringen, nodig voor schaalvergroting of in­tensivering, hebben vrijwel elke boer tot een lijfeigene van de bank gemaakt. En van slechts enkele gro­te multinationals die hun zaden, landbouwmachines, bestrijdings­middelen, veevoer leveren.

Dat is het gevolg van de terugtrek­kende overheid waar bestuurders als Rüpp zoveel heil in zien. Van de onbeperkte vrijhandel die erg lucratief is voor handelaren en voedselmultinationals maar die als een stoomwals over de kleine boe­ren heen dendert. Het gaat alleen nog maar over het macro-economi­sche belang. Maar wiens belang is dat eigenlijk? En wanneer gaan we weer kijken naar sociale belangen? Wanneer gaan we de kwaliteit van kleinschalig geproduceerd voedsel weer waarderen? Of werken aan het vergroten van onze eigen red­zaamheid bij de voedselproductie? In de Nederlandse grond en kli­maat groeit bijna alles: Laten we daarvan profiteren en niet alles aan kwetsbare en risicovolle me­ga- monocultuur uitleveren.

En zullen we weer gaan praten over sociale leefbaarheid op het platteland? Over de menselijke maat, over behoud van onze cul­tuurhistorie?
Of over de gevolgen van de kunstmatige overproductie die niet alleen in Brabant en Ne­derland maar ook elders in de we­reld kleine boeren de kans ont­neemt op een normaal inkomen en zeggenschap over hun eigen be­staan? Zullen we gaan zoeken naar andere, échte oplossingen? Zoals productiebeheersing en -bescher­ming, faire en solidaire handel, coöperatief werken, meer subsi­dies voor kleinere boeren in plaats van alleen voor megabedrijven. Een betere verdeling van land, dier­rechten en quotumrechten. Wed­den dat daar veel meer mensen in Brabant (en daarbuiten) econo­misch en sociaal van profiteren dan van de grote agro-industrie?

Dagelijks stoppen er boerenbedrij­ven. Wie wil overleven, zal moe­ten investeren. Dus komen er min­der landbouwbedrijven maar ze zijn wel groter. Dat is een econo­misch gegeven, aldus Rüpp. Alsof het een voldongen feit is.
Maar nee, die mega-intensivering is een politieke keuze! Een keuze waarbij een steeds kleinere elite steeds meer macht en geld ver­gaart. Het is de keuze van het hui­dige Brabantse provinciebestuur met CDA-bewindvoerder Rüpp voorop. En van de ZLTO, de grote voedselconcerns, banken en pro­jectontwikkelaars. Het is een keu­ze die doelbewust de belangen ne­geert en schaadt van de kleinschali­ge gezinslandbouw (afgezien nog van die van consumenten en bur­gers). Van de vele boerengezinnen die zich kapot werken voor hun brood en dat van anderen.

Juist zij die proberen de balans te vinden tussen geld verdienen, na­tuurbehoud, milieubescherming en dierenwelzijn komen door de schaalvergroting in de verdruk­king. Juist zij krijgen door de vrije pacht- en grondprijzen geen kans meer. En juist voor hen is geen en­kel sociaal plan opgesteld als ze de handdoek in de ring moeten gooien.
Het is tijd dat de stem van deze kleine boeren ook eens wordt ge­hoord en serieus genomen door
de provincie.

Veerle Slegers is Statenlid voor de SP in Brabant.