Noord-Brabant

De provincie subsidieert geen mestvergisting. Een meerderheid van de Statencommissie Transitie Stad en Platteland heeft zich al eerder zeer kritisch uitgelaten over mestvergisting en covergisting, en over subsidiëring daarvan. De subsidies van mestvergisters komen dan ook vanuit het Rijk. Lees hier meer informatie over dit onderwerp

Na veel gesprekken met deskundigen binnen en buiten de SP en nader onderzoek heeft de SP-fractie in Provinciale Staten een reeks vragen opgesteld waarvan de beantwoording moet leiden tot een integraal provinciaal beleid voor het mestvraagstuk. Brabant is de provincie met de grootste veestapel in Nederland, die enorm veel mest produceert. De afvalstoffen van mest geven veel overlast en zijn erg schadelijk voor mens en milieu. Door mest op bepaalde manieren te be- en verwerken kunnen die afvalstoffen mogelijk deels worden omgezet in energie of voedingstoffen voor de bodem. Maar ook opslag, transport en bewerking van mest leveren overlast en schade en andere twijfels op. De Tweede Kamer vergaderde deze week lang over de mestkwestie. Woordvoerder Landbouw Veerle Slegers van de SP-fractie heeft het onderwerp op de agenda gezet van de Statencommissie Transitie Stad en Platteland op vrijdag 4 oktober, om met de gezamenlijke Staten te overleggen over antwoorden op alle vragen over mest. Zonder die antwoorden en een daaruit volgend adequaat mestbeleid is een echte overgang naar een ecologisch, economisch en sociaal verantwoorde veehouderij niet mogelijk. Hier zijn de vragen die de SP vrijdag wil bespreken:

Gisterenavond, in de staart van de langste Statenvergadering sinds twintig jaar, heeft het provinciebestuur van Brabant (Gedeputeerde Staten als dagelijks bestuur en Provinciale Staten als de controlerende volksvertegenwoordiging) een zogenaamd voorbereidingsbesluit genomen om vanaf nu ongewenste, onduurzame bedrijfsontwikkelingen van veehouderijen te voorkomen. Binnenkort volgt nog een besluit over de manier waarop we met de Verordening Ruimte -het enige provinciale bestuursmiddel daarvoor- boeren kunnen motiveren en steunen richting ecologisch, economisch en maatschappelijk verantwoord vee houden. Intussen blijft de markt (dat wil zeggen de multinationals en supermarktconcerns) alle pogingen van overheid, boeren en burgers om gezamenlijk tot een verstandige voedselproductie frustreren en saboteren.

Afgelopen vrijdag hebben Provinciale Staten een zogenaamd voorbereidingsbesluit genomen. Daardoor mogen gemeenten het komende half
jaar alleen nog maar aanvragen voor omgevingsvergunningen in behandeling nemen als deze bijdragen aan de overgang naar een zorgvuldige
veehouderij. Het besluit geldt voor alle voor stallen. Het voorbereidingsbesluit dient als een overbrugging naar de inwerkingtreding van de nieuwe regels van de Verordening Ruimte in 2014. De nieuwe Verordening ruimte koppelt het verduurzamen van veehouderijen aan meer ontwikkelingsruimte voor die bedrijven. De nieuwe Verordening Ruimte vormt een van de instrumenten om de overgang naar een zorgvuldige veehouderij te ondersteunen. De SP is een groot voorstander van dit voorbereidingsbesluit omdat het in de aanloop naar de wijziging van de Verordening Ruimte niet-duurzame en dus ongewenste bedrijfsuitbreidingen voorkomt.

Er moet een wettelijke minimumafstand worden afgesproken tussen veehouderijen en omwonenden. Daarnaast moeten volksgezondheidsrisico's worden getoetst bij ruimtelijke ordeningsbeslissingen. Dat stelt SP-Kamerlid Henk van Gerven in de initiatiefnota 'Een gezonde veehouderij', die vrijdag werd gepresenteerd. Van Gerven vraagt de regering in de nota om omwonenden te beschermen tegen risico's voor de volksgezondheid vanuit de veehouderij.

Op 6 september organiseert de SP een symposium over veehouderij, gezondheid en omgevingsrecht. De afgelopen jaren is duidelijk geworden dat de regels rond veehouderij en gezondheid ernstig tekort schieten. Dit kwam het meest pijnlijk naar voren tijdens de uitbraak van Q‑koorts. Lagere overheden hadden onvoldoende mogelijkheden om nieuwe agrarische vergunningen te weigeren op grond van de volksgezondheid, al zou men dat wel willen. De locatie Oude Zaal/ Rooksalon 2e Kamer.

De Tweede Kamerleden Eric Smaling (hoogleraar duurzame landbouw) en Henk van Gerven (onlangs gekozen tot groenste Kamerlid) en Fráncy van Iersel (Provinciale Staten) hebben zaterdag 15 juni een werkbezoek gebracht aan het VIC (Varkens Innovatie Centrum) in Sterksel. lees/bekijk hier het verslag

Op 22 maart van dit jaar diende de SP-fractie in Provinciale Staten een motie in met de opdracht aan Gedeputeerde Staten om bij de staatssecretaris aan te dringen op instrumenten om als provincie te kunnen sturen op de veehouderij in Brabant. De motie werd gesteund door een grote meerderheid in Provinciale Staten. Afgelopen vrijdag maakte staatssecretaris Dijksma van Landbouw bekend dat ze provincies en gemeenten de mogelijkheid wil bieden om harde criteria te gaan stellen aan de veehouderij. Succes voor de SP en voor Brabant dus. Maar er is nog een tweede resultaat behaald.

De Commissie voor de Milieueffectrapportage heeft een negatief advies uitgebracht over gebrekkig milieuonderzoek naar de effecten van ruime groeimogelijkheden voor de intensieve veehouderij in Hilvarenbeek. Op grond van dit advies heeft de Raad van State gesteld dat Hilvarenbeek zijn uitbreidingsruimte voor veehouderijen in het gemeentelijke bestemmingsplan drastisch moet beperken. Daarmee dwingt de raad van State de gemeente om toename van de milieudruk op Europees beschermde natuurgebieden te voorkomen. Ook gemeenten als Oirschot, Den Bosch, Geertruidenberg, Someren en Woensdrecht hebben met deze uitspraak te
maken gehad. Dit staat althans te lezen in het Brabants Dagblad van 19 april 2013. Op grond van deze informatie heeft SP-Statenlid Veerle Slegers de volgende vragen aan Gedeputeerde Staten:

Op 22 maart jongstleden is met grote meerderheid door Provinciale Staten een nieuw kader vastgesteld voor verduurzaming van de veehouderij. Volgens de SP-fractie is verduurzaming van de agrarische productie in Brabant niet alleen een ontwikkelproces in de richting van ecologische maar ook economische, sociale en ethische toekomstbestendigheid, en daarmee een bestuurlijke verantwoordelijkheid van het provinciebestuur.